Bezige bij

Mijn hele leven lang, ben ik al een bezige bij. Ik heb altijd wat te doen, verveel me nooit. Mijn MS heeft dit gelukkig niet geheel onmogelijk gemaakt, al moet ik mijn energie wel flink doseren en moet ik geregeld mijn voorgenomen plannen aanpassen. Stress is bij MS uit den boze en rust is een noodzakelijk iets geworden. Met stress en vermoeidheid had ik in het verleden geregeld te maken en die twee liggen nog steeds op de loer om me onderuit te halen.

In mijn blog Let it flow…, schreef ik hoe ik reeds eerder vastgelopen was en wederom dreigde vast te lopen. Ik heb in die blog een stukje tekst geciteerd uit het boek Ki van Hans Peter Roel. Een prachtig en inspirerend verhaal over op zoek gaan naar de kracht in jezelf en het vinden van innerlijke rust. In no time had ik dit boek uit. Het verhaal bracht iets teweeg bij mij, dat ik moeilijk onder woorden kan brengen. Het is iets wat ik zelf graag zou willen ervaren en waar ik erg nieuwsgierig naar ben geworden.

De hoofdpersoon in het boek Ki is een drukbezette beursmakelaar, heeft stress ten overvloede. Uiteindelijk belandt hij tijdens een vakantie in Nepal een aantal weken in een klooster waar hij op zoek gaat naar zichzelf en naar de energiebron die ergens diep verborgen in hem schuilt. De Ki leer wordt hem bijgebracht door de Phurba lama (de leider) en de monniken van het klooster. Het boek is deels autobiografisch, vermengd met fictie en fantasie.

Mijn nieuwsgierigheid is aangewakkerd. Hoe zou het zijn om in een klooster te verblijven? Om in retraite te gaan? Op internet vind ik de volgende tekst:

In het dagelijks leven heb je vaak de tijd en de rust niet om bij jezelf stil te staan. Een retraite kan je inzicht geven in het functioneren van je bewustzijn en daarmee in je emoties, denkpatronen en handelswijzen. Het gaat er niet om hoe je jezelf kan verbeteren of hoe je je gevoelens kunt controleren. Een retraite gaat om leren loslaten, voor ieder mens het moeilijkste wat er is.

Gezien het enorme aanbod van retraites, is er blijkbaar behoefte aan, in deze drukke overvolle maatschappij. Op een andere interessante website vind ik de benodigdheden voor een retraite:

Vrije dagen ✔️

Soepel zittende kleding ✔️

Open mind ✔️

Doorzettingsvermogen ✔️

Als alle benodigdheden door mij gecheckt zijn op aanwezigheid, blijven er nog twee vragen over. Wat voor soort retraite wil ik en waar wil ik naar toe? Op de een of andere manier spreekt een stilte retraite mij wel aan. Lijkt me best zwaar om een aantal dagen niet te spreken en in stilte te zijn, maar ik zie er wel een uitdaging in.

Uiteindelijk is mijn keuze gevallen op een stilte retraite in Abdij Koningshoeve. In november ga ik daar naar toe en dompel ik mezelf onder in de stilte. Geen social media, geen mobiele telefoon, geen gepraat, geen gezoem voor deze bezige bij…

Alleen maar stilte… Oorverdovende stilte….