De afgelopen maanden stonden én de komende maanden staan in ons gezin in het teken van de toekomst. Onze zoon moet dit jaar in HAVO 3 een profielkeuze maken en is daar volop mee bezig. Een profielkeuze betekent dat je gaat denken over welke richting je in wilt gaan qua beroepskeuze. Er zijn tegenwoordig zoveel mogelijkheden: techniek, informatica, gezondheidszorg, bedrijfskunde enz. Best lastig als je 14 jaar bent. Daarom worden de leerlingen goed begeleid op school tijdens de mentorles, met workshops, met bijeenkomsten en met een speciaal daarvoor bestemd computerprogramma.
Onze dochter verlaat dit jaar de basisschool en gaat een keuze maken voor het voortgezet onderwijs. Ook dat is weer een hele nieuwe fase waarbij haar eigen keuze voorop staat. Als ouders kies je de basisschool voor je kind. Bij de keuze voor het voortgezet onderwijs, komt hun eigen mening om de hoek kijken. Uiteraard deels gebaseerd op niveau maar ook op hun eigen gevoel bij een school. Ook basisschoolleerlingen worden goed begeleid om de juiste keuze te maken. Informatieavonden, open dagen en meeloopdagen.
Jarenlang heeft ze gezegd naar een bepaalde school te willen gaan. Dacht ik dat haar keuze voor het voortgezet onderwijs kat in ’t bakkie zou zijn…. Afgelopen week hadden we oudergesprek op school waaruit bleek dat onze kleine meid niet alleen een mooie jonge dame is geworden, qua niveau is ze ook ontzettend gegroeid en heeft ze stappen gemaakt die wij niet voor mogelijk hadden gehouden. Als je uitgaat van haar (tot nu toe) behaalde niveau, is de school waar altijd haar hart naar uit is gegaan, niet de juiste school voor haar. Dus gaat ze nu ook andere mogelijkheden bekijken. Wat het ook gaat worden, we staan achter haar keuze. Zij moet het uiteindelijk zelf doen.
Een groot verschil tussen onze kinderen en mijzelf. Ik ben eigenlijk helemaal niet zo bezig met mijn toekomst. Leef meer in het hier en nu. De diagnose MS heeft mijn toekomst een beetje onzeker gemaakt. Alhoewel ik me er echt wel van bewust ben, dat ieders toekomst op elk moment zomaar anders kan zijn. Daarvoor hoef je niet persé MS te hebben. Er is niets mis mee, om bewust te leven, in het hier en nu. Blij en tevreden te zijn met wat je hebt. Zoals mijn leven nu is, vind ik het prima.
Toch maak je bewust wel keuzes voor de toekomst. Bijvoorbeeld als het gaat om grote investeringen of het aanschaffen van dingen. Enige tijd geleden hebben we een andere auto gekocht. We hebben bewust voor een automaat gekozen. Ons huis is gelukkig levensloopbestendig. Is dit doemdenken of vooruit denken? Ik hou het op het laatste. Doemdenken zit niet zo in me. Toch ben ik realistisch genoeg om vooruit te denken en in de toekomst rekening te houden met eventuele gevolgen van MS. Ik kan hier simpelweg niet aan voorbij gaan.
Maar laat me voor nu maar fijn over de schouders van onze kinderen meekijken naar hun toekomst. Als het hun goed gaat, gaat het mij ook goed.

Zo ist echt altijd vooruit denken! Wel mooi geschreven👍👍
>
LikeGeliked door 1 persoon
Kleine kinderen worden groot. Aan ouders de taak om ze te begeleiden op hun weg naar volwassenheid. Gaat goed komen bij jullie denk ik zo 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Kinderen ontwikkelen zich nog zo en ze veranderen. Ze zijn eigenlijk nog te jong om een keuze te maken voor hun toekomst, maar zo werkt het op school. Mooi om over de schouders heen te mogen kijken.
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig is een profielkeuze niet zo bindend, dat je veel deuren dichtgooit. Maar een eerste keuze wordt gemaakt en ze zijn er inderdaad erg jong voor.
LikeGeliked door 1 persoon