Op Instagram volg ik Platform MS. Elke week geeft iemand, wiens leven gerelateerd is aan MS, je een kijkje in zijn of haar leven. Zeer uiteenlopende zaken komen voorbij. Onlangs werd ik getriggerd door een reactie van Louise De Lange op de vraag wie MS medicatie gebruikt. Haar letterlijke reactie:
Deze reactie wekte meteen mijn interesse. Waarom had ik nog nooit van deze Louise of haar boek gehoord? Ik bezocht haar website http://www.louisedelange.nl en ik heb haar boek besteld. Hier moest ik meer van weten. Nadat ik het boek uit had, heb ik een mail naar haar gestuurd en met haar goedkeuring publiceer ik hier een boekrecensie.
Het boek is in duidelijke taal geschreven. Ik ben ervan overtuigd dat dit boek voor iedereen “leesbaar” is, ook al staan er soms lastige stukken tekst in. Louise vertelt over de tijd vóór de diagnose. Hoe ze toen al zoekende was naar oplossingen voor bepaalde klachten. Ze beschrijft haar weg naar haar diagnose, overigens niet normaal hoe die verlopen is. Onbegrip van deskundigen en lange wachttijden. Desondanks hield ze toch vast aan haar eigen intuïtie en heeft ze veel kracht, optimisme en doorzettingsvermogen laten zien.
Maar dan komt uiteindelijk toch de Diagnose MS. Wat nu?
Stap voor stap neemt Louise de lezer mee in haar wereld nadat ze deze diagnose gekregen heeft. Waar ze tegenaan liep. Welke kennis ze opdeed over deze ziekte. Hoe ze tot bepaalde beslissingen is gekomen. Ze informeert de lezer o.a. over bioresonantie therapie, magnetiseren, iriscopie, orthomoleculaire geneeswijze en de Zamboni-methode. Een voor een onderwerpen waar ik wel eens van gehoord had, maar me nog nooit echt in verdiept heb. Ik vond het mega interessant
Ze deelt haar kennis over kwikvergiftiging, giftig fluoride en schadelijke smaakversterkers. Allemaal mogelijke oorzaken van neurologische schade. Pffff…. Gelukkig geeft ze zelf ook eerlijk toe dat ze soms een beetje moedeloos wordt van de opgedane kennis. Dat gevoel had ik namelijk ook bij het lezen. Ze geeft zelfs het advies om af en toe het boek even aan de kant te leggen, om die moedeloosheid te voorkomen. Tamelijk verontrustend wat ik allemaal gelezen heb, maar erg lastig om te bepalen hoe je hier mee om moet gaan. Geeft ontzettend veel stof tot nadenken.
Er staan een paar pittige passages in het boek over glutamaat en zoetstoffen. Ik heb ze gelezen maar of ik ze volledig begrepen heb? Gelukkig stond het al dan niet begrijpen van deze diepgaande materie het verder lezen van het boek niet in de weg. Dus las ik door… Het stuk over vitamine B12-tekort en bioresonantie therapie vond ik reuze interessant en voor mijn eigen gezondheid ook het onderzoeken waard. Komt op mijn to-do-lijstje. Ze schrijft ook over de Chinese geneeskunde en de invloed van voeding en stress, waarvan ik al aan den lijve ondervonden heb, wat deze doen met mijn MS en ikke.
Conclusie: ik vond het een interessant boek. Bijzonder om eens te lezen over een andere benadering van MS. Over mogelijke oorzaken en oplossingen. Of ze toepasbaar zijn, moet ieder voor zichzelf uitmaken. Er zullen mensen zijn die zich aangesproken voelen en er zullen mensen zijn die het helemaal niets vinden. En dat mag. Zoveel mensen, zoveel meningen. Ik hoor bij de eerste groep mensen en er zijn zeker dingen die ik naar aanleiding van het lezen van dit boek verder wil onderzoeken. Kijken of ze ook iets voor mij kunnen betekenen.
Louise, ik heb respect voor alles wat je onderzocht hebt en voor de tijd en energie die je in dit boek gestoken hebt. Jouw boek is wat mij betreft echt een waardevolle aanvulling op alles wat ik ooit over MS gelezen heb. Bedankt dat je deze kennis met ons wilt delen!
Mijn MS en ikke .... 